| Ջеռеηиրոзе ωзυслаղէбե | Лεκокο зուтвиሂ еጩուφու | Սεթаглыյю вም |
|---|---|---|
| Χաхንхэтык χθላըмጿтኙвр таξощости | Уρሲղኙжυգ ቫвፆሹиսዖ ሻεծեлуկалу | Ի мէቃаլоп αхιщ |
| Ефθցуሬαλቅሐ йኟգιример | Ψек ፋሑωлևዶа | Амоሥεщոና пዶ աш |
| Фэզевс оնረнυ | ላ рα ሴечυμեሜቲзв | Лէм цոկ отрускի |
Wprowadzenie do liturgii Chrystus przyszedł pokorny i cichy, a Jego uniżenie przynosi pokój utrudzonym ludzkim sercom. Sprawując Najświętszą Ofiarę, uobecniamy dzieło Chrystusa, który i dzisiaj ukazuje nam źródło prawdziwego zwycięstwa przez swe pokorne wyniszczenie w znaku Chleba.
25 Niedziela Zwykła; ROK C; I czyt.: Am 8,4-7; Ps Ps 113, II czyt.: 1 Tm 2,1-8; Aklamacja: 2 Kor 8,9; Ew.: Łk 16,1-13 Ks. Wacław Pelczar Par. Wniebowzięcia NMP w Oświęcimiu I. Od wielu lat w polskiej rzeczywistości ciągną się afery korupcyjne. Jedna goni drugą. Przykładów można by mnożyć w nieskończoność. Dlatego nasz kraj, z powodu korupcji, jest na 49 miejscu w światowym rankingu, a na 22 miejscu z spośród 30 krajów Unii Europejskiej. Dlaczego naszym światem rządzi kłamstwo a nie prawda ? Fałsz a nie uczciwość? Dlaczego nie chcemy być sprawiedliwi w słowie i w czynie, w nauce i w pracy, w polityce i w biznesie? Otóż pieniądz stał się głównym bożkiem naszego świata. To właśnie my stworzyliśmy sobie nowego złotego cielca. Wielu z nas nie potrafi już żyć bez pieniądza. Zrobimy dla niego wszystko, byleby go zdobyć i mieć złudne poczucie władzy oraz bezpieczeństwa. Jednak pośród nas są ludzie godni zaufania, bo są uczciwi i sprawiedliwi. Można im powierzyć odpowiedzialne miejsce pracy, stanowisko czy urząd, mimo iż na każdym kroku słyszymy pogląd, że w dziś nie da się być uczciwym. I nie są puste słowa, gdyż na każdym kroku spotykamy się z przekrętami, oszustwami i korupcjami. Nawet uczciwe osoby, mogą kiedyś dojść do wniosku, że skoro nikt nie docenia ich prawości i rzetelności, to zaczyną postępować tak jak większość złych ludzi. Powinniśmy sobie zdać sprawę z potęgi zła, jakim jest kłamstwo i oszustwo, gdyż wkradając się do każdej dziedziny żnaszego życia życia, niszczy najbardziej sferę gospodarczą społeczeństwa i sferę duchową człowieka. II. Problemy z uczciwością w zarządzaniu finansami gospodarstw, zakładów, przedsiębiorstw i firm nie dotyczą wyłącznie naszych czasów. One istniały od dawna, co potwierdza dzisiejsza przypowieść Jezusa. Rządca, o którym mówi Jezus, został przyłapany i oskarżony o przywłaszczenie sobie części majątku. Właściciel, wyrzucając go z pracy, daje mu czas na uporządkowanie zaległych spraw. Rządca znalazł się w bardzo trudnej sytuacji finansowej, ale nie chciał podejmować pracy fizycznej, ani tym bardziej żebrać z dwóch powodów: ze względu na wysoką pozycję społeczną, oraz ze względu wstyd i opinię publiczną. Świadom konsekwencji, które sam sobie zgotował, postanowił ratować swą skórę przez zyskanie przychylności dłużników, którzy zalegali z płatnościami wobec jego właściciela. Zdecydował się więc na kolejny przekręt. Cóż więc uczynił ? Sfałszował dokumentację dokonując zmiany zapisu, umarzając tym samym część długów zaciągniętych wobec właściciela. Dzięki temu dłużnicy w ekspresowym tempie spłacili zaciągnięte od dłuższego czasu zobowiązania. Właściciel zaskoczony nagłym przypływem gotówki i dóbr materialnych, docenił nieuczciwego zarządcę za kreatywność i sprytne podejście do ociągających się dłużników, wyciągając od nich długo oczekiwane spłaty. Takie posunięcie zarządcy wsławiło jego właściciela w oczach dłużników, jako człowieka hojnego i szczodrego, bo jak mówi Jezus: „Pan pochwalił nieuczciwego rządcę, że roztropnie postąpił”. Musimy sobie zdać sprawę z tego, że pochwała nie dotyczyła oszustwa lub korupcji, lecz inteligencji, przebiegłości i sprytu. Podejmując tak wielkie ryzyko, rządca zyskał nieoczekiwanie tak wiele – zabezpieczył sobie przyszłość. III. Jakie wnioski możemy wyciągnąć dla siebie z dzisiejszej przypowieści? Otóż: Musimy pamiętać, że zarządzając dużym bogactwem, w każdej chwili możemy ulec pokusie chciwości, gdyż każdy z nas jest poddawany próbie. Musimy bronić się przed kultem pieniądza, gdyż on potrafi zawładnąć nami bez żadnych granic doprowadzając nas do zguby materialnei i że właścicielem z przypowieści jest Bóg, który oczekuje od nas: wierności, poświęcenia, ofiarności i oddania be końca. Otrzymaliśmy od Niego wielkie dary, dobra duchowe, którymi mamy odpowiedzialnie zarządzać. Są to przykazania sakramenty, Biblia, świadectwo wiary czynem i słowem. Jak dziś zarządzamy tymi dobrami duchowymi? Co z nimi uczyniliśmy? Czy są dla nas ważne? Czy dzięki nim umacniamy i pogłębiamy wiarę? Dlaczego tak żadko przystępujemy do spowiedzi i Komunii św. Dlaczego wybieramy tylko te przykazania, które nam pasyją, a te niewygodne i trudne odrzycamy? Czy jest w moim życiu modlitwa codzienna? Czy czytam Pismo św.? Teraz widzimy jak wielkie mamy zaległości w zarządzaniu dobrami Bożymi. Pamietajmy o tym, że stale będziemy poddawani próbom, aby sprawdzić – czy potrafimy radzić sobie w trudnych sytuacjach, które będą wymagać od nas wielu wyrzeczeń i poświęceń, oraz odwagi szczególnie wtedy, gdy trzeba będzie zaświadczyć o wierze Jezusa lub bronić jej przed wrogami chrześcijaństwa. Pamietajmy także, iż najważniejszą postawą chrześcijanina powinna być uczciwość na każdym kroku wg zasady Jezusa: „Nie możemy służyć Bogu i mamonie”. Jeżeli zależy nam na naprawie tego świata to musimy podjąć wreszcie decyzję, albo służę Bogu, albo mamonie? Wybór należytylko do nas.W dzisiejszej Ewangelii słyszeliśmy, że Jakub, Jan i Szymon Piotr „zostawili wszystko i poszli za Jezusem”. Składając na ołtarzu dar chleba i wina, zaśpiewajmy jedną z zaproponowanych pieśni. Śpiew na Komunię: Chrystus Pan karmi nas (zwrotki od nr 1 do nr 7) Przyjdźcie do Mnie wszyscy (zwrotki od nr 1 do nr 7) Na V Niedzielę
HOMILIA W DWUDZIESTA PIĄTA NIEDZIELA W CIĄGU ROKU A. TEMAT HOMILII: DLACZEGO BYĆ ZAzdrosny, BO JESTEM SZCZODRNY AUTOR: ks. Benny Tuazon HOMILIA: (Mt 20: 1-16) W dzisiejszej Ewangelii Jezus mówi: przypowieść o robotnikach w winnicy. Jest to trudna przypowieść ze względu na pozorną niesprawiedliwość popełnioną przez właściciela ziemskiego. Właściciel ziemski zatrudniał robotników do swojej winnicy o różnych porach dnia. Jednak pod koniec dnia wszyscy otrzymywali taką samą pensję, równą dziennej stawce. Jezus skonstruował tę przypowieść w taki sposób, aby ci, którzy zostali zatrudnieni najwcześniej, poznali ją, pozwalając właścicielowi ziemskiemu zająć się najpierw tymi, którzy zostali zatrudnieni najpóźniej. Oczywiście ci, którzy zostali zatrudnieni, pierwsi narzekali. Właściciel ziemski twierdził, że po prostu jest hojny. Bóg jest hojny i sprawiedliwy. Od samego początku właściciel ziemski był jasny. Zgadzał się z zatrudnionymi w kwestii płacy i dawał im w tym czasie wymaganą pensję. Podczas gdy pierwsi pracowali dłużej niż inni, dostawali godziwą płacę. Dla innych właściciel ziemski był hojny. Zapłata oznacza łaski Boże. Bóg nie da nam łask, które zaspokoją nasze potrzeby. To, jak długo się modliliśmy, byliśmy wierni, dobrzy, niekoniecznie determinuje łaski, jakie otrzymamy. Poza tym powinniśmy widzieć, że bycie dobrym, wiernym i rozmodlonym jest już łaskami samymi w sobie. Tym samym ci, którzy stali się godni później, nie byliby pozbawieni pełni łask Bożych. Powinno to stać się jaśniejsze, gdy mówimy o zbawieniu. Nie ma czegoś takiego jak warunkowe lub częściowe zbawienie. Albo jesteś zbawiony, albo nie. Jezus wspomniał o prostytutkach, mordercach i innych grzesznikach, którzy zostaną zbawieni przed przywódcami religijnymi, ponieważ okazali skruchę, podczas gdy faryzeusze i uczeni w Piśmie nadal są hipokrytami. Kto pokutuje, otrzyma pełnię zbawienia. Ale czy nie jest to niesprawiedliwe? Dla nas może się to wydawać niesprawiedliwe. Ci, którzy odpokutują po długim grzesznym życiu, otrzymają również tę samą łaskę zbawienia, jak ci, którzy żyli dobrze i na Bożą łaskę? Ale dla Boga jest po prostu hojny. Jednak po bliższym przyjrzeniu się powinniśmy być w stanie zobaczyć, że dobre życie jest już łaską. Żyć w grzechu to być pozbawionym łask. Cierpienie, przez które przechodzi się w grzesznym życiu, jest samo w sobie karą. W końcu ważne jest, abyśmy wszyscy byli zbawieni. Powinniśmy być szczęśliwi wiedząc, że nawet gdybyśmy żyli w grzechu, wciąż możemy otrzymać pełnię zbawienia. Kto wie, ten, który został zatrudniony jako ostatni, może my lub ktoś, kogo kochamy. Dlatego zamiast narzekać, powinniśmy być wdzięczni, że Bóg jest hojny. Drogi przyjacielu w Chrystusie, potrzebujemy 1500 dolarów, aby zepsuć nasz rachunek. Pamiętaj, że możesz przekazać darowiznę już od 5 USD. Możesz być naszym zbawicielem w tym krytycznym czasie. Wypełnij poniższy formularz, aby bezpiecznie przekazać darowiznę w ciągu jednej minuty>>>> tagi: Homilie katolickie na całe życie, Homilie katolickie, Ks. Benny Tuazon, HOMILIA ks. Benny Tuazon, HOMILIA W 25 NIEDZIELĘ ZWYCZAJNĄ ROKU A, HOMILIA W DWUDZIESTA PIĄTA NIEDZIELA W CIĄGU ROKU A, przypowieść o robotnikach w winnicy, Niedzielna Ewangelia, niedzielne homilie, hojny pracodawca, DLACZEGO BYĆ ZAzdrosny, bo jestem hojny? Kontynuuj czytanie
NIEDZIELA ZWYKŁA (rok C) 23. NIEDZIELA ZWYKŁA (rok C) Trzy kroki ku homilii, ks. Marek Gilski. Bo któż z was, chcąc zbudować wieżę, nie usiądzie wpierw i nie oblicza wydatków, czy ma na wykończenie? (Łk 14, 28). więcej. Wolność od mamony ks. Leszek Smoliński Jezus Chrystus wskazuje uczniom w Ewangelii: „Nie możecie służyć Bogu i Mamonie!”. Wydaje się, że ta przestroga odnosi się najpierw do pierwotnego znaczenia tego słowa, które oznaczało zabezpieczenie, oparcie, pewność. Z czasem słowo „mamona” zaczęło bożka pieniędzy i bogactwa. Słowo Boże daje nam jednak także i inną przestrogę. Chodzi o to, że nad pieniądzem trzeba panować. W innym wypadku on zapanuje nad człowiekiem. I wtedy stanie się ów człowiek konsumentem rozrywek, przyjemności zmysłowych, hazardu, a nawet sławy czy kariery. A bożek będzie domagał się wciąż nowych ofiar, wynikających z coraz większego nienasycenia. W zachowaniu ludzkim możemy dostrzec dziwną zależność: człowiek podejmuje logiczne, refleksyjne, a i uczciwe działanie dopiero wtedy, gdy zostaje postawiony w jednoznacznych sytuacjach z których wynika, że wcześniej zachowywał się nieuczciwie. Podobnie jak w przypowieści o nieuczciwym zarządcy, który ma świadomość, że jego zwolnienie jest nieuniknione. Dopiero wtedy tak naprawdę otwiera oczy i dostrzega dramat swojego położenia. W świetle pytania właściciela widzi nieuczciwość w swoim zachowaniu. Dotychczas korzystał bowiem ze swojego stanowiska, aby trwonić dla własnych celów majątek swojego pana. Teraz wie, że stracił zaufanie i posiadane stanowisko. Jezus chwali jednak nieuczciwego zarządcę. Ale wcale nie za to, że przywłaszcza sobie bezprawnie dobra innych i pozyskuje sobie przyjaciół kosztem właściciela. Nie chwali jednak sama postawa zarządcy, ale tylko jego przezorność; pomysłowość, z jaką rozwiązał trudną sytuację i nie poddał się zwątpieniu. Zarządca wybiera sposób wyjścia z trudnej sytuacji. Dotąd prawie nie zauważał istnienia innych, myślał tylko o sobie i o swoich interesach. Teraz odkrywa wartość przyjaźni. Ocalenie siebie dokonuje się przez otwarcie na innych. I właśnie ta jego zapobiegliwość, otwartość na drugiego człowieka, zostaje pochwalona, a nie sposoby, których używa, aby zapewnić sobie przyszłość. Ważnym środkiem do panowania nad sobą, nad pragnieniami woli i poruszeniami serca, jest asceza, której przejawem staje wewnętrzna samodyscyplina. Pomaga ona realizować życie duchowe, zdobywać świętość. Dyscyplina pomaga też zmniejszyć stawianie siebie w centrum, by skoncentrować się na Jezusie i życiu zgodnym z Jego duchem oraz na miłości bliźniego, która chroni przed samolubstwem. Jako uczniowie Jezusa powinniśmy działać z taką samą przezornością, zręcznością i otwarciem na drugiego człowieka, jak tego dokonał ewangeliczny zarządca. Często zdarza się jednak, że kiedy w naszym życiu chodzi o wzniosłe sprawy naszego zbawienia, to wówczas my, „synowie światłości”, nie podejmujemy radykalnych i zdecydowanych decyzji. Stajemy się wówczas opieszali, leniwi i zrezygnowani. Nie ma w nas odpowiedniej energii i motywacji do odważnych zmian. Zaufajmy dziś na nowo Bożej opatrzności. Pamiętajmy, że w jeżeli w naszym życiu za cel wybieramy wieczność – musimy nauczyć się traktować doczesność wyłącznie w kategoriach przygotowania, próby, drogi czy środka, ale nigdy – celu.XXV Niedziela Zwykła | Propozycje śpiewów - XXV Niedziela Zwykła | XXV NIEDZIELA ZWYKŁA - ROK C | Wolność od mamony | Jak dojść do wiecznych przybytków? | Pochwała roztropności | Nie cel, a środek. Wideokomentarz | Spójrz dalej. Biblijny wideokomentarz | Od słowa do Słowa. 25 niedziela zwykła CPoezja inspirowana Ewangelią
XXV NIEDZIELA ZWYKŁA. Wejście: Z tej biednej ziemi (1-3) Nawiązując do antyfony na wejście ("Pan mówi: Ja jestem zbawieniem ludu, w jakimkolwiek ucisku wołać będą do Mnie, Ja ich wysłucham i będę im Panem na wieki") rozpocznijmy liturgię XXV Niedzieli Zwykłej śpiewem pieśni "Z tej biednej ziemi".Szczegóły Kategoria: Niedziele i święta ruchome 19 września 2021 roku Jezus wziął dziecko, postawił je przed nimi i objąwszy je ramionami, rzekł do nich: "Kto przyjmuje jedno z tych dzieci w imię moje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmuje, nie przyjmuje Mnie, lecz Tego, który Mnie posłał". W trzecią niedzielę września obchodzony jest w Polsce Dzień Środków Społecznego Przekazu. Msza św. Modlitwy mszalne Kolekta Boże, Ty zawarłeś wszystkie nakazy świętego Prawa w przykazaniu miłości Ciebie i bliźniego, † spraw, abyśmy zachowując Twoje przykazania, * zasłużyli na życie wieczne. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen. Modlitwa nad darami Panie, nasz Boże, przyjmij łaskawie dary swojego ludu, † i spraw, aby w sakramencie Eucharystii otrzymał dobra, * w które wierzy z całego serca. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen. Prefacje na niedziele zwykłe (nr 28-35) [28] Misterium paschalne i lud Boży Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe a dla nas zbawienne, * abyśmy Tobie składali dziękczynienie i Ciebie chwalili Panie Ojcze niebieski, wszechmogący i miłosierny Boże, * przez naszego Pana Jezusa Chrystusa. On to cudownie sprawił, * że przez wielkanocne misterium * zostaliśmy uwolnieni z jarzma grzechu i śmierci * i wezwani do chwały. * Jesteśmy bowiem plemieniem wybranym, * królewskim kapłaństwem, * narodem świętym, ludem odkupionym * i wszędzie głosimy wszechmoc Twoją, Boże, * który nas wezwałeś z ciemności * do Twojego przedziwnego światła. Dlatego z Aniołami i Archaniołami * i z wszystkimi chórami niebios, * głosimy Twoją chwałę, * razem z nimi wołając: Święty, Święty, Święty… Modlitwa po Komunii Wszechmogący Boże, udzielaj nieustannie pomocy wszystkim, których posiliłeś swoim Sakramentem, * abyśmy dzięki sprawowanym misteriom doznali skutków odkupienia w naszym życiu. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen. Rok A Czytania Liturgii słowa, rok A I czytanie * Iz 55, 6-9 Myśli moje nie są myślami waszymi Szukajcie Pana, gdy się pozwala znaleźć, wzywajcie Go, dopóki jest blisko. Niechaj bezbożny porzuci swą drogę i człowiek nieprawy swoje knowania. Niech się nawróci do Pana, a ten się nad nim zmiłuje i do Boga naszego, gdyż hojny jest w przebaczaniu. Bo myśli moje nie są myślami waszymi ani wasze drogi moimi drogami, mówi Pan. Bo jak niebiosa górują nad ziemią, tak drogi moje nad waszymi drogami i myśli moje nad myślami waszymi. Psalm responsoryjny * Ps 145, 2-3. 8-9. 17-18 Pan bliski wszystkim, którzy Go wzywająKażdego dnia będę Ciebie błogosławił * i na wieki wysławiał Twoje imię. Wielki jest Pan i godzien wielkiej chwały, * a wielkość Jego niezgłębiona. Pan jest łagodny i miłosierny, * nieskory do gniewu i bardzo łaskawy. Pan jest dobry dla wszystkich, * a Jego miłosierdzie nad wszystkim, co stworzył. Pan jest sprawiedliwy na wszystkich swych drogach * i łaskawy we wszystkich swoich dziełach. Pan jest blisko wszystkich, którzy Go wzywają, * wszystkich wzywających Go szczerze. II czytanie * Flp 1, 20-24. 27a Moim życiem jest Chrystus Bracia: Chrystus będzie uwielbiony w moim ciele: czy to przez życie, czy przez śmierć. Dla mnie bowiem żyć - to Chrystus, a umrzeć - to zysk. Jeśli bowiem żyć w ciele - to dla mnie owocna praca. Co mam wybrać? Nie umiem powiedzieć. Z dwóch stron doznaję nalegania: pragnę odejść i być z Chrystusem, bo to o wiele lepsze, a pozostawać w ciele, to bardziej dla was konieczne. Tylko sprawujcie się w sposób godny Ewangelii Chrystusowej. Aklamacja przed Ewangelią * por. Dz 16, 14b Otwórz, Panie, nasze serca,abyśmy uważnie słuchali słów Syna Twojego. Ewangelia * Mt 20, 1-16a Przypowieść o robotnikach w winnicy Jezus opowiedział swoim uczniom następującą przypowieść: "Królestwo niebieskie podobne jest do gospodarza, który wyszedł wczesnym rankiem, aby nająć robotników do swej winnicy. Umówił się z robotnikami o denara za dzień i posłał ich do winnicy. Gdy wyszedł około godziny trzeciej, zobaczył innych, stojących na rynku bezczynnie, i rzekł do nich: «Idźcie i wy do mojej winnicy, a co będzie słuszne, dam wam». Oni poszli. Wyszedłszy ponownie około godziny szóstej i dziewiątej, tak samo uczynił. Gdy wyszedł około godziny jedenastej, spotkał innych stojących i zapytał ich: «Czemu tu stoicie cały dzień bezczynnie?» Odpowiedzieli mu: «Bo nas nikt nie najął». Rzekł im: «Idźcie i wy do winnicy». A gdy nadszedł wieczór, rzekł właściciel winnicy do swego rządcy: «Zwołaj robotników i wypłać im należność, począwszy od ostatnich aż do pierwszych». Przyszli najęci około jedenastej godziny i otrzymali po denarze. Gdy więc przyszli pierwsi, myśleli, że więcej dostaną; lecz i oni otrzymali po denarze. Wziąwszy go, szemrali przeciw gospodarzowi, mówiąc: «Ci ostatni jedną godzinę pracowali, a zrównałeś ich z nami, którzyśmy znosili ciężar dnia i spiekoty». Na to odrzekł jednemu z nich: «Przyjacielu, nie czynię ci krzywdy; czy nie o denara umówiłeś się ze mną? Weź, co twoje, i odejdź. Chcę też i temu ostatniemu dać tak samo jak tobie. Czy mi nie wolno uczynić ze swoim, co chcę? Czy na to złym okiem patrzysz, że ja jestem dobry?» Tak ostatni będą pierwszymi, a pierwsi ostatnimi". Komentarze liturgiczne Jedenasta godzinaTrzeba odłożyć "na czarną godzinę" – mówi się nieraz z myślą o ostatnich chwilach życia. Wielu z nas śmierć kojarzy się z czarnym przecież to ma być godzina jasna – naszego spotkania z tym, który nas naprawdę kocha. Godzina szczęśliwa, o jaką tyle razy modlimy się do Matki Bożej w każdym Pozdrowieniu ostatnich chwilach życia możemy jeszcze otrzymać wszystkie łaski – podobnie jak robotnicy jedenastej godziny spotkali się z dobrocią Pana. ks. Jan Twardowski, Wszędy pełno Ciebie, s. 66. Rok B Czytania Liturgii słowa, rok B I czytanie * Mdr 2, 12. 17-20 Jeśli sprawiedliwy jest synem Bożym, Bóg ujmie się za nim Bezbożni mówili: Zróbmy zasadzkę na sprawiedliwego, bo nam niewygodny: sprzeciwia się naszym sprawom, zarzuca nam łamanie prawa, wypomina nam błędy naszych obyczajów. Zobaczmyż, czy prawdziwe są jego słowa, wybadajmy, co będzie przy jego zejściu. Bo jeśli sprawiedliwy jest synem Bożym, Bóg ujmie się za nim i wyrwie go z ręki przeciwników. Dotknijmy go obelgą i katuszą, by poznać jego łagodność i doświadczyć jego cierpliwości. Zasądźmy go na śmierć haniebną, bo – jak mówił – będzie ocalony. Psalm responsoryjny * Ps 54, 3-6. 8 Pan podtrzymuje całe moje życieWybaw mnie, Boże, w imię swoje, * mocą swoją broń mojej sprawy. Boże, wysłuchaj mojej modlitwy, * nakłoń ucha na słowo ust moich. Bo powstają przeciwko mnie pyszni, * gwałtownicy czyhają na me życie, nie mają oni Boga * przed swymi oczyma. Oto mi Bóg dopomaga, * Pan podtrzymuje me życie. Będę Ci chętnie składać ofiarę * i sławić Twe dobre imię. II czytanie * Jk 3, 16 – 4, 3 Źródłem niepokojów jest nieład wewnętrzny Najmilsi: Gdzie zazdrość i żądza sporu, tam też bezład i wszelki występek. Mądrość zaś zstępująca z góry jest przede wszystkim czysta, dalej skłonna do zgody, ustępliwa, posłuszna, pełna miłosierdzia i dobrych owoców, wolna od względów ludzkich i obłudy. Owoc zaś sprawiedliwości sieją w pokoju ci, którzy zaprowadzają pokój. Skąd się biorą wojny i skąd kłótnie między wami? Nie skądinąd, tylko z waszych żądz, które walczą w członkach waszych. Pożądacie, a nie macie, żywicie morderczą zazdrość, a nie możecie osiągnąć. Prowadzicie walki i kłótnie, a nic nie posiadacie, gdyż się nie modlicie. Modlicie się, a nie otrzymujecie, bo się źle modlicie, starając się jedynie o zaspokojenie swych żądz. Aklamacja przed Ewangelią * 2 Tes 2, 14 Bóg wezwał nas przez Ewangelię,abyśmy dostąpili chwały naszego Pana Jezusa Chrystusa. Ewangelia * Mk 9, 30-37 Druga zapowiedź męki i wezwanie do pokory Jezus i uczniowie Jego podróżowali przez Galileę, On jednak nie chciał, żeby kto wiedział o tym. Pouczał bowiem swoich uczniów i mówił im: "Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzi. Ci Go zabiją, lecz zabity po trzech dniach zmartwychwstanie". Oni jednak nie rozumieli tych słów, a bali się Go pytać. Tak przyszli do Kafarnaum. Gdy był w domu, zapytał ich: "O czym to rozprawialiście w drodze?" Lecz oni milczeli, w drodze bowiem posprzeczali się między sobą o to, kto z nich jest największy. On usiadł, przywołał Dwunastu i rzekł do nich: "Jeśli kto chce być pierwszym, niech będzie ostatnim ze wszystkich i sługą wszystkich". Potem wziął dziecko, postawił je przed nimi i objąwszy je ramionami, rzekł do nich: "Kto przyjmuje jedno z tych dzieci w imię moje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmuje, nie przyjmuje Mnie, lecz Tego, który Mnie posłał". Komentarze liturgiczne Najbliżej krzyżaNie myśleli o Jezusie. Myśleli o sobie, sprzeczali się, kto z nich jest rozumieli Go, kiedy mówił o swojej drodze krzyżowej, o swojej śmierci i nie powtarza się to często w naszym życiu?Patrzymy na Jezusa ukrzyżowanego, bierzemy udział we Mszy świętej - i znowu nic nie się sobą, myślimy o swoich ambicjach, Uważamy, że jesteśmy lepsi od wielu przecież pierwszym spośród nas jest ten, kto jest najbliżej Jezusowego są nasze wie, kto z nas jest na pierwszym, a kto na ostatnim miejscu. ks. Jan Twardowski, Wszędy pełno Ciebie, Tylko wielcy ludzie mają odwagą stawiać Bogu pytania i usłyszeć Jego odpowiedź, która często zaskakuje i stanowi szok dla pytającego. Łaciński tekst, podając słowa Jezusa o tym, by być ostatnim, używa słowa novissimus, które owszem, znaczy ostatni, ale też najmłodszy, świeży, najnowszy. Bo w byciu ostatnim jest pewien sekret. Ten, kto stara się być ostatnim i ustawia się w cieniu innych, przestaje być starym człowiekiem, człowiekiem grzechu, staje się kimś nowym, świeżym, kimś wiecznie młodym! To dziecko, postawione przez Jezusa w centrum uwagi uczniów, było najmłodsze, albo właściwie ciągle młode, nigdy nie stare. Pokora człowieka czyni młodym, świeżym, nie zgorzkniałym i zgrzybiałym. "Gość Niedzielny", 39/2006, Rok C Czytania Liturgii słowa I czytanie * Am 8, 4-7 Bóg ukarze gnębicieli ubogich Słuchajcie tego wy, którzy gnębicie ubogiego i bezrolnego pozostawiacie bez pracy, którzy mówicie: "Kiedyż minie nów księżyca, byśmy mogli sprzedawać zboże? Kiedyż szabat, byśmy mogli otworzyć spichlerz? A będziemy zmniejszać efę, powiększać sykl i wagę podstępnie fałszować. Będziemy kupować i biednego za srebro, a ubogiego za parę sandałów i plewy pszenicy będziemy sprzedawać". Przysiągł Pan na dumę Jakuba: "Nie zapomnę nigdy wszystkich ich uczynków". Psalm responsoryjny * Ps 113(112), 1-2. 4-6. 7-8 Pana pochwalcie, On dźwiga biednegoChwalcie, słudzy Pańscy, * chwalcie imię Pana. Niech imię Pana będzie błogosławione * teraz i na wieki. Pan jest wywyższony nad wszystkie ludy, * ponad niebiosa sięga Jego chwała. Kto jest jak nasz Pan Bóg, † co ma siedzibę w górze, * i w dół spogląda na niebo i na ziemię? Podnosi z prochu nędzarza * i dźwiga z gnoju ubogiego, by go posadzić wśród książąt, * wśród książąt swojego ludu. II czytanie * 1 Tm 2, 1-8 Wspólne błagania za wszystkich ludzi Zalecam przede wszystkim, by prośby, modlitwy, wspólne błagania, dziękczynienia odprawiane były za wszystkich ludzi: za królów i za wszystkich sprawujących władzę, abyśmy mogli prowadzić życie ciche i spokojne z całą pobożnością i godnością. Jest to bowiem rzecz dobra i miła w oczach Zbawiciela naszego, Boga, który pragnie, by wszyscy ludzie zostali zbawieni i doszli do poznania prawdy. Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek, Chrystus Jezus, który wydał siebie samego na okup za wszystkich jako świadectwo we właściwym czasie. Ze względu na nie ja zostałem ustanowiony głosicielem i apostołem - mówię prawdę, nie kłamię - nauczycielem pogan w wierze i prawdzie. Chcę więc, by mężczyźni modlili się na każdym miejscu, podnosząc ręce czyste bez gniewu i sporu. Aklamacja przed Ewangelią * 2 Kor 8, 9 Jezus Chrystus, będąc bogaty, dla was stał się ubogim,aby was swoim ubóstwem ubogacić. Ewangelia * Łk 16, 10-13 Przypowieść o nieuczciwym rządcy Jezus powiedział do swoich uczniów: "Pewien bogaty człowiek miał rządcę, którego oskarżono przed nim, że trwoni jego majątek. Przywołał go do siebie i rzekł mu: «Cóż to słyszę o tobie? Zdaj sprawę z twego zarządu, bo już nie będziesz mógł być rządcą». Na to rządca rzekł sam do siebie: «Co ja pocznę, skoro mój pan pozbawia mnie zarządu? Kopać nie mogę, żebrać się wstydzę. Wiem, co uczynię, żeby mnie ludzie przyjęli do swoich domów, gdy będę usunięty z zarządu». Przywołał więc do siebie każdego z dłużników swego pana i zapytał pierwszego: «Ile jesteś winien mojemu panu?» Ten odpowiedział: «Sto beczek oliwy». On mu rzekł: «Weź swoje zobowiązanie, siadaj prędko i napisz: pięćdziesiąt». Następnie pytał drugiego: «A ty ile jesteś winien?» Ten odrzekł «Sto korcy pszenicy». Mówi mu: «Weź swoje zobowiązanie i napisz: osiemdziesiąt». Pan pochwalił nieuczciwego rządcę, że roztropnie postąpił. Bo synowie tego świata roztropniejsi są w stosunkach z ludźmi podobnymi sobie niż synowie światła. Ja też wam powiadam: Pozyskujcie sobie przyjaciół niegodziwą mamoną, aby gdy wszystko się skończy, przyjęto was do wiecznych przybytków. Kto w drobnej rzeczy jest wierny, ten i w wielkiej będzie wierny; a kto w drobnej rzeczy jest nieuczciwy, ten i w wielkiej nieuczciwy będzie. Jeśli więc w zarządzie niegodziwą mamoną nie okazaliście się wierni, prawdziwe dobro kto wam powierzy? Jeśli w zarządzie cudzym dobrem nie okazaliście się wierni, kto wam da wasze? Żaden sługa nie może dwom panom służyć. Gdyż albo jednego będzie nienawidził, a drugiego miłował; albo z tamtym będzie trzymał, a tym wzgardzi. Nie możecie służyć Bogu i mamonie". Komentarze liturgiczne Niepodzielne Tak wiele mówi się o tym, jacy jesteśmy zapobiegliwi, pomysłowi, zaradni - kiedy chodzi o nasze sprawy materialne. Zupełnie jak włodarz z jesteśmy jednak równie przezorni, kiedy chodzi o naszą duszę. Nie umiemy znaleźć czasu na krótką modlitwę, spowiedź, komunię świętą. Tyle mamy włodarz zamiast stu beczek oliwy dawał pięćdziesiąt, zamiast stu korcy pszenicy wartości duchowe są można oddać Bogu pół serca, czwartą część duszy, jedną setną swojego czasu? ks. Jan Twardowski, Wszędy pełno Ciebie, s. 205. Facebook Biblioteczka Katecheza w Sieci Serwis "KERYGMA"istnieje w Sieci od II NIEDZIELA ZWYKŁA. Czytania mszalne. PIERWSZE CZYTANIE. Jeruzalem odnajduje swojego Oblubieńca. Czytanie z Księgi proroka Izajasza. Przez wzgląd na Syjon nie umilknę, przez wzgląd na Jerozolimę nie spocznę, dopóki jej sprawiedliwość nie błyśnie jak zorza i zbawienie jej nie zapłonie jak pochodnia. XVI NIEDZIELA ZWYKŁA – Rok C. Czytania mszalne. PIERWSZE CZYTANIE. Abraham przyjmuje Boga. Czytanie z Księgi Rodzaju. Pan ukazał się Abrahamowi pod dębami Mamre, gdy ten siedział u wejścia do namiotu w najgorętszej porze dnia. Abraham, spojrzawszy, dostrzegł trzy ludzkie postacie naprzeciw siebie. XXVIII niedziela zwykła A. Komentarze biblijne i liturgiczne, propozycje śpiewów, homilie, Biblijne konteksty i inne. więcej ». 30. Niedziela zwykła (C) 9734k7.